ผิดร่างมาเป็นรักข

แสงแดดแผ่ว~~ลงมาจากฟ้าส่องลงมากระทบกับดวงตาอันแวววับคู่กับจมูกอันทรงตัวและปากอันแสนจะเต็มไปด้วยความน่าหลงใหล
"เอ้าานี่น้ำมึงไอ้เข้าชาย!!" "หึมมึงหยุดคำว่าเจ้าชายเลยนะกูขี้เกียจกลับไปคิดเรื่องเมื่อวานว่ะ" สายตาคู่รู้สึกได้ถึงความเครียดอันมากมายอยู่ในนั้น"เรื่องไรวะ.... ที่ทำให้คนอย่างมึงเครียดเหมือนคนไม่ได้ขี้ขนาดนี้" ร่างชายหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะบอกกับเพื่อนของตนเองว่าทำไมตนถึงเครียดแบบนี้"ก็พ่อกูกับแม่กูจะให้กูไปเรียนต่างประเทศ..." เพื่อนชายหันมาพร้อมกับลูกชิ้นเต็มปาก" เอ้าาา... ก็เป็นเรื่ิองดีแล้วนี่ปกติมึงกับกูก็ไม่ค่อยอยู่ที่ที่เดียวกัน"เพื่อนชายยิ้มอมยิ้มก่อนที่จะเสียบลูกชิ้นชิ้นต่อไปมากินต่อ..
"เออ... อันนั้นกูเข้าใจ... แต่... แต่พ่อกับแม่กูจะให้เจ้าหญิงฟาร์ชิน่าไปเรียนกับกูด้วยนะสิ.."
"เฮ้อยย.. เดี๋ยวๆเจ้าหญิงอะไรนะ... "
"​เจ้าหญิงฟาร์ชิน่าเป็นคู่หมั้นกูตั้งแต่กูกับเค้าเป็นเด็กอ่ะ"
"อืม.... แล้วไงต่อ..." เพื่อนชายพูดขึ้นด้วยความตระกะไม่คิดมองดูว่าเพื่อนของตัวเองดูหน้าเค้าอย่างเบื่อหน่ายย... "แล้วหลังจากกูเรียนจบกูจะได้สืบราชกุลจากพ่อกู... แต่....."
" โอ้ยยย.... นี่ไอ่มาร์ตินทำไมแต่มึงมีเยอะจังวะ!!! "เพื่อนชายหันหน้ามาพน้อมกีบทำหน้สดุก่อนที่จะเริ่มทำการพูดเพื่อไม่ให้เพื่อของตัวเองตำหนิ... "แต่... กว่าที่กูจะได้สืบราชกุลของพ่อกูกูต้องแต่งงานกับเจ้าหญิงฟาร์ชิน่า.... "
" เอ้า... ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอวะ... แล้วทำไมมึงถึฃมานั่งเศร้าอยู่ทำไมละ... ดีออกได้แต่งงานกับสาวสวยแถมยังเป็นถึงเจ้าหญิงซะด้วย"
"อันนั่น.. นะมันนิสัยมึงล้วนๆกูไม่ได้ชอบหรือรักเค้าแม้แต่นิดกูคิดแค่ว่าเราเป็นแค่เพื่อนกัน"  " อืมม....... มึงไม่ชอบแล้วมึงจะแต่งทำไมละปกติมึงไม่ชอบสิ่งไหนมึงก็จะไม่ยอมทำง่ายๆเลยนะ" " แน่นอนกูไม่ทำแน่นอน... แต่... "
"​นั่นไง... แต่.. อีกละ"
" เออๆมึงก็ฟังก่อนดิ!!!" "​กูบอกกับพ่อและแม่กูแล้วว่ากูไม่แต่งแต่พ่อกูสั่งว่าถ้ากูไม่แต่ง
งานกับฟาร์ชิน่ากูจะถูกถนจากการเป็นเจ้าชายแห่งเซมาและจะไม่มีสิทในการครอบครองทรัพย์สมบัติใดๆ.... เป็นมึงมึงควรมานั่นคิดแบบกูมั้ยย"โหหนี่พ่อมึงแม่งใจร้ายวะ... กูว่าชีวิตนี้มึฃคงไม่มีโอกาสส่วนตัวสนุกๆละ... แต่เอาเถอะมึงคนอบ่างมึงนะต่อให้ไม่ได้เป็นเจ้าชายไม่ได้สมบัติอย่างน้อยมึงก็ยังมีเพื่อนอย่างกูน่าาอีกอย่างที่ห้องกูมีม่าๆคัพเยอะพอที่จะเลี้ยงมึงได้อยู่" เพื่อนชายปลอบใจเพื่อนของตัวเองหลังจากที่รู้เรื่องแจ่มแจ้งพร้อมกับกอดคอกันยิ้มแหยะทิ้งตังลงไปนอนกับพื้นของสนาม........

(/ไม่ค่อยสนุกไม่ว่ากันเนาะแต่ตั้งใจแต่งเป็นกำลังใจในตอนต่อไแด้วยนะคับบเดี๋ยวแอดจะแต่งสนุกๆใก้ทุกคนอ่านเลย....)/)​